"خیال نکن نباشی . بدون تو می میرم ..."

"خیال نکن نباشی . بدون تو می میرم  ..."
"برو از تو قلب من که قلب من جای تو نیست ..."
"حالا که بی وفاییه . ما بی وفا تر از همه ..."
"غم دیگه بسه نازنین . هر کی نموندش به درک ..."
"به دلم نشسته بودی . گندیدی بریدمت ..."
"قاطی کردم بد رقم . میخوام که قیدت بزنم . / میخوام این دندون عاریه را از ته بکنم ..."
"حرفم را پس میگیرم " یا "دلم را پس میگیرم . یه وقت نگی محاله ..."
وعده هات باد هواست ادعات بی انتهاست ..."
و ...
شاید شما هم مثل خیلیهای دیگه  آلبوم خواننده هایی که از چنین اشعاری استفاده میکنند را شنیدید ویا زمزمه این اشعار از طریق دوستانتون به گوش شما رسیده . به راستی هدف شاعر و خواننده از انتخاب این اشعار چیه و قراره شنونده چی بدست بیاره . چطور شده عشق و عاشقی چهره عوض کرده . عاشق و معشوقی که تا حالا و طبق باورهای ما اگه حتی ناملایمتی میدیدند اون را به حساب علاقه میگذاشتند " اگر با من نبودش هیچ میلی . چرا ظرف مرا بشکست لیلی " عوض شدند و به هم میگند "قاطی کردم بد رقم . میخوام که قیدت بزنم . / میخوام این دندون عاریه را از ته بکنم ...". یا "حالا که بی وفاییه . ما بی وفا تر از همه ..." . حقیقتش من خودم از مخالفین خیلی از سنتهام ولی این اشعار مردن و امروزی یعنی چه و چطور ماها چه دختر و چه پسر اینقدر علاقه مندانه بهش گوش میکنیم و باهاش همصدا میشیم . ماهایی که هنوز الهه ناز و ... را یادمونه و باهاش حال میکنیم چطور میتونیم بگیم "برو از تو قلب من که قلب من جای تو نیست ...".